پس از ترك روت به دنبال فصل 1934 يانكي ها، سرانجام گريگ فرصتي پيدا كرد تا در مركز بازي قرار گيرد ، اما تنها يك سال قبل از ظهور يك ستاره جديد ، جو دي مگيو بود. اين تيم از 1936 تا 1939 چهار عنوان متوالي سري جهاني بي سابقه را به دست آورد. با اين حال ، در بيشتر سال 1939 ، آنها مجبور به انجام اين كار بدون Gehrig بودند ، كه در تاريخ 2 مه خود را از تركيب خارج كرد و به دليل بيماري اسكلروز جانبي آميوتروفيك بازنشسته شد ، كه بعدا به ياد "بيماري لو گريگ" شناخته شد. يانكي ها 4 ژوئيه 1939 را "روز لو گريگ" اعلام كردند كه در آن روز شماره 4 او را بازنشسته كردند ، اولين شماره بازنشسته در بيس بال. گريگ سخنراني معروفي ايراد كرد كه در آن خود را "خوش شانس ترين انسان روي سطح زمين" اعلام كرد. وي دو سال بعد در 2 ژوئن 1941 درگذشت.
فصل 1941 اغلب قبل از ورود ايالات متحده به جنگ جهاني دوم و دخالت ساير واقعيت ها ، آخرين سال "دوران طلايي" توصيف مي شد. اين يك سال هيجان انگيز بود زيرا آمريكا شاهد دو رويداد مهم بود: Ted Williams of the Red Sox كه به دليل دست زدن به 0.400 ميانگين ضرب و شتم و جو DiMaggio در بازي هاي متوالي توپ موفق شد. با پايان خط حمله خود ، دي ماجيو در 56 بازي متوالي به ميدان رفت ، كه ركورد فعلي ليگ برتر است و يك بازي نيز غيرقابل شكست است.
دو ماه پس از آنكه يانكي ها در سري جهاني 1941 بروكلين داجرز را شكست دادند - اولين ديدار از هفت ديدار اكتبر بين دو رقباي تاجران قبل از انتقال داگرها به لس آنجلس - ناوگان دريايي ايالات متحده در پرل هاربر توسط امپراتوري ژاپن مورد حمله قرار گرفت ، و بسياري از بهترين بازيكنان آنها ، از جمله DiMaggio ، در طول جنگ جهاني دوم وارد ارتش شدند. يانكي ها هنوز موفق شدند در سري جهاني 1943 برابر سنت لوئيس كاردينالز به پيروزي برسند.
پيوستن تيم هاي AAFC به NFL